Sydney met vuurwerkfoto's!

Dubbele update! Komt dat lezen en zien!

Zondag + maandag
We gaan weer eens een nationaal park in, want daar zijn we gek op! Deze keer is het doel: een wombat vinden. Zoals gewoonlijk regent het zodra we iets buiten willen doen. Zingt u even mee: We laten ons niet kennen en gaan gewoon maar door. Want wie niet tegen een drup water kan, die is maar zielig hoor. Met z’n allen stappen we kilometers door de regen. We wagen zelfs de gok naar een uitkijkpunt op een berg. De klim blijkt langer dan gedacht en uitgeput komen we boven. Het uitzicht stelt niet zoveel voor maar onderweg zien we wat rock wallabies. Ook vliegt hier en daar een papagaai. Eenmaal terug bij de auto doen we weer even een jumpstart, gewoon omdat het kan. We zien vlak langs de weg wilde emu’s en een heleboel kangoeroes. Sommigen met een halsband om. Net voordat we het op willen geven rijden we nog even een onverharde weg in. Twee kilometer later hebben we nog steeds geen wombat gezien. We draaien om, en 200 meter voor we weer op verharde weg zijn steekt er een grote haarbal de weg over. Noeknoek slaat op hol van vreugde en sluipt er op af. Toch nog gelukt! Een regenachtige nacht wacht op ons.
Op dag twee rijden we naar een stuk gematigd regenwoud. De heren hadden dit nog niet gezoen, dus maken we een leuke wandeling. Ook gaan we op zoek naar liarbird (of zoiets). Deze vogel heeft wat pauw-achtige veren en staat er bekend om heel veel geluiden na te kunnen bootsen. Van andere vogelsoorten, tot sluitergeluiden van camera’s en machinegeweren, deze vogel kan het allemaal. We slagen er helaas niet in om er één te vinden. Wel hebben we een ontmoeting met wat rosella’s die onze lunch ook erg lekker vinden. De foto’s spreken weer voor zich.

Dinsdag
Rijden rijden rijden, we moeten even wat kilometers maken vandaag, zodat we op tijd in Sydney aankomen voor het inleveren van de busjes. Eind van de ochtend stoppen we voor een rondleiding bij een oesterbedrijf. Alhier horen we hoe de beestjes leven, gekweekt worden, en hoe je ze op kunt eten! Bij de rondleiding zit een proeverij waar we 4 verschillende oesters krijgen. De smaakjes zijn: naturel, met spekjes, met kaas en tomatensaus/kaas/basilicum. Niemand van ons heeft ooit een oester gehad, dus dat maakt het extra leuk! Voor de liefhebbers: dit zijn niet de oesters die je standaard in Nederland kunt krijgen. Deze soort leeft alleen in Australië langs de zuid en oostkust. Ze worden niet zo groot, dus leveren ze minder geld op voor de oesterboeren. Toch schijnen ze net ietsje lekkerder te smaken (zeggen ze hier ;). Owja, de anderen hebben ook nog een levende gegeten ;)

Woensdag
Vandaag maken we een uitstapje naar: Canberra, de hoofdstad van dit land! Omdat de staten er gezamenlijk niet uitkwamen wat de hoofdstad moest worden, is de ‘act of Canberra’ gesticht. De lay-out van de stad is ontworpen. De ontwerper houdt van rotondes merken we op, want die zijn er in overvloed. En niet alleen kleintjes, ook van die grote waar je (mocht je de verkeerde afslag nemen), kilometers verkeerd rijd voor je weer kunt omkeren. De tomtom in ons busje heet noeknoek. Dit model uit 1987 doet het uitstekend en weet mij met haar verleidelijke stem elke keer weer links of rechtsaf te laten slaan. Enige waarschuwing: luister wel goed naar de aanwijzingen, ze houdt niet zo van het bedenken van alternatieve routes. We gaan eerst naar the mint. Hier worden alle muntjes gemaakt die in omloop zijn in Australië. Er is een hoop informatie, een hele hoop. We vinden wat Nederlandse euro’s in een vitrine. Het hele proces van het maken van een model, tot het slaan van de muntjes en kwaliteitscontrole komt aan bod. Om het helemaal kapitalistisch te maken kun je je eigen dollar slaan. Kost: 3 dollar. Na de mint bezoeken we het parlementsgebouw. De nieuwe wel te verstaan. Vanaf het dak hebben we een aardig uitzicht over de stad. Detail: Nederland heeft een grote staande klok geschonken aan Australië. Deze klok staat hier nog steeds te tikken (zie foto’s). We werden daarvoor hartelijk bedankt door de madame van de kaartverkoop, graag gedaan hoor! Deze eerste en tweede kamer van Australië hebben een Engelse layout. In het midden is een kooi en daarin kunnen ze met elkaar vechten en tegen elkaar schreeuwen. Ook bezoeken we een alleraardigst museum. We komen langs diverse tentoonstellingen. Bij de kids corner doen we mee aan een modelbouw wedstrijd. We moeten op de computer binnen 5 minuutjes een huis of voertuig maken. Na de vijf minuten lopen we gezamenlijk de volgende kamer in en krijgen we een 3d bril. In de film die op het scherm verschijnt zien we onze eigen creaties terug. Gek genoeg hebben we zonder het van elkaar te weten allemaal de kleuren oranje en blauw gebruikt…

Donderdag
Rijden naar Sydney, de weg is lang heel erg lang en saai rechtdoor. Uren achter elkaar. Eenmaal daar leveren we de busjes in. Na wat gezeur over een kras (die er echt al op zat toen we hem kregen), zijn we klaar met Wicked. We nemen een taxi naar het hostel. De hoeveelheid bagage kan er maar net in, ondanks dat we hadden aangegeven veel tassen te hebben. Eenmaal in Kings Cross (de wijk) sjouwen we de boel het hostel in. We hebben maanden geleden de reserveringen gedaan met het verzoek om bij elkaar op de kamer te slapen, bevestigingsmail gehad etc. Zegt het aziatische dametje gerust dat we aparte kamers hebben… Ik ben een beetje klaar met al dat gezeur hier en zeg vriendelijk en duidelijk dat ze het moet gaan oplossen. Toegeven dat ze fout zit doet ze niet. Ze gaat zelfs zover te zeggen dat ze in de bevestigingsmail geen belofte gedaan hebben, maar zeggen dat het wel goed komt en dat ze hun best zullen doen. Nu ben ik de aziaat spuugzat en zeg haar nogmaals dat we nergens anders mee akkoord gaan dan een kamer met z’n allen. Na een hele lange tijd gaat er ergens een lampje branden en kan het allemaal wel. Uiteindelijk vragen ze iemand anders om te verplaatsen zodat wij bij elkaar kunnen, hehe… Nog even op het bed neerploffen en een nachtje goed slapen na deze gezeur en regeldag.

Vrijdag
Nieuwe ochtend, nieuwe dag. We gaan naar de dierentuin. Onderweg naar buiten wil de aziaat me niet begroeten. Ik blijf vriendelijk lachen, we zijn hier nog wel een aantal dagen. We kopen wat tickets voor het openbaar vervoer zodat we onbeperkt met metro bus trein en de ferry’s kunnen. De boot naar de dierentuin geeft een prachtig uitzicht over de belangrijkste attracties van de stad. We varen langs de harbour bridge en om het operagebouw. Op naar toronga zoo, leuke dierentuin. Goed voor een heleboel foto’s. Onder de nieuwe dieren die we zien, bevinden zich onder andere de Tasmaanse duivel, zeeluipaarden (enge beesten) en de quolle. De zeehondenshow is echt spectaculair goed. Ze apporteren nep afval, doen een zwemmende haai na en springen metershoog in de lucht. De vogelshow is ook leuk, maar bevat wat weinig roofvogels. Wel prachtig met de Sydney skyline op de achtergrond. Al met al de hele dag bezig geweest hier. Op de terugweg nemen we de kabelbaan naar beneden en mogen we nogmaals het mooie stukje met de ferry afleggen.

Zaterdag (1e kerstdag)
Uitslapen! Na het opstaan gaan we richting een mooi park voor de kerstlunch. We hebben broodjes, kaas, en natuurlijk ook een fles rose en een sparkling shiraz! (dat is rode wijn met bubbeltjes!) Omdat alles toch dichtzit vandaag blijven we de hele middag lekker op een kleedje liggen. We vermaken ons met prima en doen tussendoor ook nog even een boompje klaverjas. Och wat een verschil met jullie witte kerst. Hier is het heerlijk zonnig en 30 graden… Bij het hostel eten we een hapje mee met de paella. Op de kamer heb ik nog 2 cd’s met knuffelrock kersteditie op de mp3-speler staan. De foute nummers weerklinken dan ook hier door de kamer.

Zondag 26ste
Shoppen op boxing day! Rijen en rijen mensen staan voor de dure merkenwinkels. Gek genoeg zijn het bijna allemaal vrouwen en houden ze van dure handtassen, kleding en vooral toch van de dure handtassen. Na het rondlopen gaan we naar de rocks. Dit is de oudste wijk van de stad en heeft een leuk klein marktje. Nog even een stukje door de stad wandelen en terug over de harbour bridge.

Maandag
Blue Mountains, waarom blauw? Vraag dat maar aan Rients en Marcel, die weten dat wel :P We treinen twee uur en komen aan in Toowoomba. De mist is zo dicht dat er weinig te zien valt. Dat hadden ze niet voorspeld! Toch proberen dan maar. We lopen 2km richting een uitzichtpunt. Het enige wat we zien is een dikke dichte mist. We horen wel iets (wat later zal blijken de waterval te zijn) maar zien doen we het niet. Na een lunch bij het lokale retrocafe gaan we terug naar Sydney. Er is nog wat tijd, dus lopen we nog over de Paddy’s market in Chinatown. Goedkoop souveniers halen doe je zo! Ze hebben er alles, van horloges tot op afstand bestuurbare helikoptertjes.

Dinsdag
Rondleiding door het Operahouse, erg leuk! De gids is enthousiast en het gebouw is ook van binnen wel indrukwekkend. Het betonnen gebouw zit van binnen vol met hout. De twee grote zalen zijn als het waren houten gebouwen binnen de betonnen omheining van het operagebouw. Er kleeft een behoorlijke geschiedenis aan deze creatie. Echt heel erg leuk om het verhaal te horen in het gebouw zelf, hier moet je echt geweest zijn als je in Sydney komt! Na de toer gaan we naar Bondi beach. HET strand met de bijbehorende serie van de lifeguards die in Nederland op tv kwam net voordat wij vertrokken. In werkelijkheid weten ze hier niet wat een druk strand is, omdat ze er zoveel hebben. De eerste mooie lentedag in Zandvoort, dat is pas druk. We nemen een boost (soort gezonde fruitshake) en lopen over het strand heen. Het is de laatste dag voor de twee heren, dus moeten even opschieten. We bezoeken een soort gevangenis, naja niet helemaal. De veroordeelden die vanuit Engeland hierheen kwamen hadden hier geen onderdak. Daar is dit gebouw voor gebruikt. Nog even snel langs het oudste huisje van de stad en dan naar het hostel. ’s Avonds gaan we terug om eens wat te spelen met de camera’s wanneer het buiten donker is. Het operagebouw ziet er dan ineens weer anders uit. Lekker flesje wijn gedronken, bitterballen hadden ze helaas niet.

Woensdag
Uitzwaaien van Rients en Marcel, ze gaan ons verlaten en dat net voor het vuurwerk… We zullen ze wel missen hoor! Zal wel lastig wennen zijn van plus 30 naar vrieskou! Wij nemen de metro en de boot richting het olympische park. De Sydney olympics waren natuurlijk in 2000 en ze doen hun best de gebouwen te blijven gebruiken. We doen een rondleiding door het grootste stadion. Waar de opening en sluit ceremonie zijn gehouden. De rondleiding is heel apart in de goede zin van het woord. We beginnen bovenaan waar we in de VIP ruimte komen. Alleen een handjevol filmsterren enzo hebben hier een abonnement op. De meesten gebruiken deze echter niet of nauwelijks. Een verdieping lager zit de radio en tv, daaronder weer de bedrijvenunits. Zo werken we naar beneden tot we in de kleedkamers komen. U2 had net een concert gegeven, dus het gras was aan vervanging toe. We staan ook nog even op het originele podium van de olympische spelen voor het uitreiken van de medailles. Dit specifieke exemplaar was gebruikt voor alle atletiek medailles. We horen allerlei leuke verhalen over dingen die zich achter de schermen afspelen. Te veel om nu te noemen. Het zwembad is gewoon toegankelijk en zit tsjokvol met kinderen vanwege de schoolvakantie. Ook lopen we even langs het atletiekpark en een warming up stadion, waar een voetbalwedstrijd aan de gang is. Al met al is het nog allemaal in gebruik en leuk om te zien.

Donderdag
Blue Mountains part II. Nogmaals wagen we het erop. Deze keer hebben we geluk en kunnen we zonder problemen alles zien. De mist is er niet vandaag, misschien is het wel daarom dat er honderden japanners op de been zijn. We stappen uit bij echo point en maken wat foto’s. Een vreemde man komt ons van alles uitleggen. We vragen ons af of hij geld wil hebben ofzo. We moeten raden welk dier de witte structuren onder de spleet in de rots heeft gemaakt. We kijken door zijn verrekijker om het eens goed te zien. Als we het raden krijgen we een prijs. Het was geen zoogdier, en ook geen vogel. Anouck weet het natuurlijk direct en zegt: honingbij! De man is wat verrast en staat een boekje af als soort van prijs. Als we het boekje eens goed bekijken blijkt ook waarom hij zo gek deed, Het gaat over goed leven in de naam van god, leven door te geven enzovoorts. Beetje vreemd allemaal, maar leuke tips gekregen. We bedanken hem vriendelijk en lopen 1,5 uur richting de uitkijkplek van de vorige keer. Nu zien we de waterval wel, net als de drie gezusters. Het kleine kabelbaantje heeft een enorme rij en lijkt ons niet de moeite waard. Onderweg terug maak ik stiekem een foto van een man met heel vies groen haar.
Vrijdag 31
Wat doe je op de laatste dag van het jaar in Sydney? Juist, vuurwerk kijken! Niet zomaar vuurwerk, maar het beste ter wereld. De mensen die dit vuurwerk doen, hebben ook de Olympische spelen in China gedaan. Dat zegt toch wel iets. We hebben de plattegrond bekeken en we weten waar we heen gaan. Niet naar het operahuis zelf, maar aan de andere kant van de brug bij McMahons point. Vanaf hier hebben we zicht op de brug met daar onderdoor het operagebouw. Iets naar rechts zien we dan de skyline van Sydney. Prachtige plek. We zijn er om 10:00 in de ochtend en zitten front row pole position supermooi vooraan. De dag is redelijk warm en de paraplu beschermt ons vrij aardig tegen de zon. De tijd lijkt redelijk snel te gaan en voor we het weten is het 21:00. De ‘kindervuurwerk show’ begint. En wat voor een vuurwerk, prachtige show! Dit is echt niet alleen voor de kindertjes hoor! De uren erna zijn wat saai. Klokslag elk heel uur schieten ze 1 pijl de lucht in, misschien om te kijken of de klokken nog gelijk staan ofzo. Vlak voor middernacht is iedereen in spanning, het scherm op de brug knippert met een uitroepteken. Er is nergens een countdown, een man achter ons kijkt toevallig op zijn horloge en telt de seconden af. Dan barst het los. De brug lijkt wel in brand te staan zoveel vuurwerk komt er vanaf. Naast ons schieten ze pijlen omhoog en ook vanaf de brug. Aan de onderkant van de brug hangt ook vuurwerk dat voor een waterval van gouden regen zorgt. Precies tegelijk gaat steeds een salvo de lucht in, zowel van de brug, als ook van zeven wolkenkrabbers in de stad. Het publiek roept om de 10 seconden heel hard ooooh, of aaah! Jullie hebben vast delen van deze voorstelling op tv gezien, maar in het echt is het zoveel mooier. In de grande finale schieten ze zoveel vuurwerk van de brug af, dat het net lijkt of het dag is. Zo fel is het licht dat er vanaf komt. We hebben vandaag 14 uur gewacht voor 12 minuten vuurwerk. Het was het meer dan waard. Dit is misschien wel de mooiste foto update tot nu toe, want de camera die we hebben, doet het uitstekend!

Zaterdag
Na een klein beetje uitslapen lopen we de stad in. We gaan opnieuw naar het maritieme museum. Deze keer bezoeken we 4 boten. De eerste is een marinefregat, leuk om te zien hoe dat er van binnen uit ziet. Zodra we de onderzeer ingaan vinden het fregat van zonet ineens heel ruim. In de onderzeeboot moet je bijna de hele tijd gebukt lopen. Alles is er heel krap en we zouden er niet graag in zitten. De derde boot is een hele exacte replica van de boot waar James Cook mee naar Australië kwam. Een mooie houten driemaster. Er is jaren aan gewerkt en vaart ook echt. Je kunt zelfs een stukje mee aan boord als je er wat centjes voor over hebt. Laatste is een opgeknapt kolenschip. Deze is niet zo heel interessant, maar wel weer anders dan de andere drie. We zijn nu wat bootjesmoe en gaan nog eens naar chinatown. Ik haal wat nieuwe wandelsokken voor we richting hostel gaan. Op de vraag ‘how much are they?’kreeg ik te horen: ‘very good quality socks, very good!’ Onderweg gaan we lekker chillaxen (chillen en relaxen) in een park. Zodra het buiten wat kouder wordt lopen we verder, morgen laatste dagje Australië.

Zondag
Spullen inpakken enzo. We maken gebruik van de kersuitverkoop om outdoor winkels te bezoeken. Misschien vinden we nog iets voor onze drie daagse wandeltocht volgende maand. Als afscheidsmaaltijd gaan we lekker naar de sushitrein! Nou hopsa, door naar de fotos:

http://picasaweb.google.com/Juppiter/Sydney?feat=directlink