Tot aan Melbourne

Happy new year iedereen! Wij hadden lekker de beste plek van de stad om het mooiste vuurwerk ter wereld te zien! Ik lig nog altijd wat achter, maar hier is weer wat leesvoer voor het nieuwe jaar :D

Zondag tm dinsdag
We staan op en merken dat het lelijkste kampvuur ooit van gisteren nog steeds warm genoeg is om een ei op te bakken. We hebben geen eieren hier, dus rijden we een heel eind richting de kust. We gaan op weg naar de great ocean road. Afgelopen nacht was wat stormachtig en er ligt een boompje over de weg. Gelukkig kunnen we er nog net langs. Onderweg stoppen we nog bij een viewpoint en zien we een geit. Na een paar uur zijn we aan de kust bij Port Fairy en begint voor ons de great ocean road. We starten met een duinwandeling. Het weer is prachtig, het waait alleen een beetje. Dit stuk lijkt wel wat op Texel, alleen de oceaan is wat wilder. Na een klein beetje hulp van onze startkabel kunnen beide auto’s weer op weg richting de lunch. In de middag bezoeken we een museum/vissersdorpje. Alle huisjes zijn hersteld en je krijgt een goede indruk van het leven aan de kust een paar honderd jaar terug. Ook komen de Nederlanders steeds terug in de scheepvaartgeschiedenis, dus wel grappig om te lezen. Er zijn onder andere een kerkje, smederij, zeilenmaker, kledingwinkel, etc.
We overnachten ergens met een lekkere warme douche met harde straal (weten jullie dat ook weer). Dag twee, de great ocean road is prachtig om overheen te rijden. Sommige stukjes zijn wat bochtig, andere gaan door een soort regenwoud. Onderweg is er niet heel veel te doen, maar wel veel te zien. Voornamelijk uitzichten, rotsformaties en wat vuurtorens. We rijden richting alle bekende en beroemde hoogtepunten. De ‘London bridge’, ‘12 apostelen’ enz. Bij de 12 apostelen zien we weer eens een nieuw dier! Een echidna, ook wel miereneter. Gewoon langs het pad. Vannacht verblijven we op de ‘Aire River Camping East’, 2 km unsealed road, maar goed te doen. Deze camping stikt van de koala’s, vandaar. Erg leuk, ook kun je er een vuurtje stoken op de daarvoor aangewezen plekken. Het brandhout moet je maar gewoon even van straat verzamelen (mag eigenlijk niet). We horen voor het eerst een koala brullen. Leuke trivia: dit geluid werd gebruikt voor de T-rex in de bekende dinofilm.
Volgende dag, we bezoeken Cape Otway, een bekende vuurtoren. Het is een stukje lopen, daarom verwennen we ons zelf met koffie en scones. Verderop wandelen we een stukje over het strand. We stappen in de auto’s en kronkelen langs rotsachtige kust en door stukken regenwoud. Na het laatste stuk rijden komen we uit in Geelong. Hier willen we zo snel mogelijk weg, op naar Queenscliff. We zijn er net na vijven, het informatiecentrum zit al dicht. De camping ligt aan een cricketveld waar ze net wat aan het oefenen zijn.

Woensdag
Queenscliff, het VIC (Visitor Information Centre) is weer open en wel vanaf 9:00. Anouck en ik staan direct op de stoep want we willen graag met de zeehonden en dolfijnen zwemmen! De man binnen is super enthousiast. Ze waren gisteren zelf met de boot mee geweest om met de dolfijnen te zwemmen. Vandaag ging het echter niet door, de wind was te hard. We boeken voor morgen. Vandaag vermaken we ons wel hier. Dit plaatsje is erg leuk omdat het net niet op de meest gebruikelijke route ligt van de meeste backpackers. We beklimmen de uitkijktoren in de haven en inderdaad, het waait hard. Daarna lopen we een rondje door de haven en rijden we 7 km naar de rip. De rip is een stuk van drie kilometer water waardoor je deze enorme baai binnen kunt komen. Aan de andere kant van de baai ligt Melbourne. Van de drie kilometer nauwe ingang is alleen de middelste doorgankelijk. De buitenste kilometers hebben veel onderwater gelegen rotsen. Er zijn hier dan ook al honderden schepen gezonken. Leuk om gezien te hebben (de rip dan, niet de zinkende schepen!). Jammer genoeg kwam er geen boot langs varen toen wij er waren. We rijden een klein stukje terug en stoppen bij het marine centre. Hier lopen we wat rond langs verschillende vissen en krabben. We krijgen nog een kleine demo. Een medewerker legt wat zeewater onder de microscoop en laat op het grote scherm zien wat er allemaal in zit. Van de verschillende soorten plankton tot mini krabbetjes. Het geheel was iets meer gericht op kinderen, maar toch kregen we wat leuke verhalen te horen. Rients en Anouck mogen ook nog een zee-annemoon voeren! Om 13:00 is het tijd voor de rondleiding bij het fort van de stad. We krijgen wat te horen over de geschiedenis van het plaatsje en lopen door de basis om oude kanonnen te bekijken. Ook hebben ze twee! Vuurtorens. Deze moesten door de schipper op een lijn staan om de juiste koers door de rip van zonet heen te komen zonder te zinken. Op de camping is een mooie grote keuken waar we uit de wind een potje hartenjagen.

Donderdag
Dolfijnen zwemmen! Anouck en ik staan vroeg op en hebben er superveel zin in! We gaan met dolfijnen en zeehonden zwemmen. Plus een snorkel langs het kleinste nationale park van het land. We hebben het echt geprobeerd, maar de jongens wilden niet mee vandaag. Afin, het uitzoeken van de wetsuits kan beginnen. Deze zijn een stuk dikker dan die in Cairns. Het water hier is dan ook geen 27 graden, maar 18! Kortom, de pakken hebben ook lange mouwen en reiken tot de enkels. Na wat geworstel met het aantrekken waggelen we naar de boot. We varen een minuutje of 15 voor we het water in kunnen met de snorkels. Het mini- nationale park is een soort steiger waar een bepaalde zeevogelsoort graag nestjes op maakt. Onder water zit er een hoop vis, klein beetje koraal en een diversiteit aan waterplanten. Allemaal best leuk, maar toch wel een klein beetje koud. Gelukkig is er de warme chocolademelk en wat cake zodra we weer op de boot zijn. We varen verder naar een andere pagode, deze keer vol met zeehonden. Normaal gesproken kun je niet veilig met deze dieren zwemmen omdat zeker de vrouwtjes nogal eens agressief kunnen zijn. (jonkies verdedigen enzo). Deze plek is de enige in heel Australië waar dit probleem niet is. Hier zitten namelijk alleen maar mannetjes die dit jaar geen partner hebben kunnen vinden. Een soort bachelor island dus. De mannetjes hier zijn of te klein, te jong, te oud of gewoon pechvogels. Gelukkig voor ons zijn ze wel heel speels en komen ze graag om je heen zwemmen! Opeens voelde het water niet meer zo koud aan tussen al die zeehonden. Echt supergaaf. Na een voor het gevoel iets te korte zwem met deze beesten, moeten we de boot weer op. Het is tijd om naar de dolfijnen te gaan zoeken. Stel je voor dat je op een klein bootje zit, en je wilt graag dolfijnen zien. Het enige probleem is dat de baai formaatje ijsselmeer is. Kwestie van een beetje geluk en goed opletten! Wij weten van de man van het informatiecentrum dat ze eergisteren nog ergens gevonden zijn. De kapitein heeft dan ook wel een idee waar ze ongeveer zwemmen. En inderdaad, na 20 minuutjes zoeken zien we daar de enige echte tuimelaars! De standaard-dolfijn die kinderen zouden tekenen. Niet één, nee een stuk of 6-8 zwemmen er rond de boot. Hoe harder wij varen hoe leuker ze het vinden lijkt het wel. Aan de stuurboordkant van de boot hangt een net naar buiten, met 4 touwen die in het water slepen. Aan elk touw hangt één persoon en daar zwemmen de dolfijnen dan vlak onderdoor. De rest maakt heel veel foto’s vanaf het dek! Na het eerste rondje krijgen Anouck en ik nog een priveronde. De boot gaat volluit, want er hangen geen kinderen meer aan het touw. We moeten veel kracht zetten om het touw beet te houden, maar het is elke cent waard. Dolfijnen, vlak onder, naast en voor ons. Dat we ietsje korter bij de zeehonden bleven vinden we nu niet erg meer. De kapitein zegt nog: ‘normaal raad ik mensen aan terug te komen, maar deze keer niet. Beter dan dit kun je het niet krijgen’ We geven hem gelijk, het weer is prachtig, en de ervaring uniek. Op de terugweg springt Anouck nog even van het dak van de boot en doen we wat waterspelletjes. Ook krijgen we een stukje verse krab, die het zoontje van de kapitein bij de zeehonden had gevangen (en inmiddels heeft gekookt). Terug in de haven worden we al opgewacht en lunchen we in de stad. Rest van de dag genieten we in de auto, we zijn bijna in Melbourne waar de paspoorten klaar liggen!

Vrijdag + zaterdag
We bezoeken Melbourne. De wagens staan op een camping buiten de stad, ergens waar we makkelijk met openbaar vervoer richting centrum kunnen. Allereerst halen we onze nieuwe paspoorten op. Voor de komende 5 jaar is de stad van uitgifte ‘Sydney’ in plaats van gemeente Groningen. Heel blij met dit reisbewijs bezoeken we de Victoria market. Mooie grote markt waar van alles te koop is. Na wat zigzaggen is het tijd om de markt te verlaten. We hebben zin om iets te doen en lopen naar de Melbourne Gaol, een oude gevangenis. Om te beginnen doen we mee aan een jail experience. We krijgen een rondleiding, maar worden behandeld als criminelen. Als we binnenkomen moet iedereen tegen de muur gaan staan. Vrouwen aan één kant, heren aan de andere. Schouder aan schouder en niet praten. Het enige wat we mogen zeggen is yes sergeant, no sergeant. We moeten de cel in en vervolgens gaan alle lichten uit. Na afloop is het tijd om vrij rond te lopen en foto’s te maken. We wandelen verder door de stad, door China town en langs een demonstratie. Blijkt dat die man die ze hebben opgepakt van wikileaks hier vandaag moet voorkomen.
Op dag twee doen we niet zo heel veel. We zijn even opgesplitst in de ochtend, zodat we sinterkerst kado’s kunnen kopen voor Rients en Marcel. Daar hadden we tot nu toe nog geen tijd voor gehad. Tijd om te pinnen, ten minste, als Anouck haar pasje het gaat doen. Deze heeft het opgegeven, die van mij waren al gestolen, dus hebben we nog maar één creditcard… Gelukkig kunnen we gewoon internet bankieren en nemen Rients en Marcel dan wat geld voor ons op.

http://picasaweb.google.com/Juppiter/GreatOceanRoadMelbourne?feat=directlink