Kangaroo Island

Fijne feestdagen gewenst vanuit hier! Ik lig iets achter met de updates, dus tijd voor een paar nieuwe de komende dagen! Inmiddels zijn we in Sydney, maar hoe zijn we daar gekomen?

Zaterdag
Kangaroo Island! Bootje op, bootje af we zijn er. Allereerst gaan we naar de hoofdstad, tanken we de wagens vol en bezoeken we een beehive. Deze souvenirwinkel is een opwarmertje. We gaan langs de zuidelijke kust en stoppen bij een schapenboerderij. We vragen om de rondleiding, maar dat duurt nog 2 uur. We hebben helaas geen tijd te verliezen, volgende keer beter. De nieuwe jongens hebben wel het mooie weer meegenomen, zelfs zo erg dat we het nu wel wat warm hebben. De top bereiken we vandaag bij de volgende stop. Australian sea lions kijken op het strand! Deze zeeleeuwen liggen er lekker bij, terwijl deze 43 graden voor ons niet zo heel erg grappig meer is. In Nederland was het -7 hoorden we, dus 50 graden verschil! Vanwege de enorme hitte zoeken we een toepasselijke attractie op. Waar kun je beter heen gaan dan: grotten! Onder de grond is het inderdaad heerlijk koel met 16 graden kan de toer ons niet lang genoeg duren. De toergids is vrij eigenaardig, en praat met weinig woorden. Toch weet een Nederlandse vrouw die ook in de groep zit de vraag te stellen waarop het antwoord al 3x is gegeven. (nee niet Anouck). We klimmen weer naar buiten en gaan op zoek naar een camping. We staan vannacht in een nationaal park, met goede douches! Op en om de camping lopen Kangaroo Island kangaroos, een speciale soort.

Zondag
Admirals Arch, de eerste bestemming. Een mooie rotsformatie aan de zuidwest kust van het eiland. Ook liggen er wat New Zealand fur seals in de zon te bakken. Vlak om de hoek gaan we naar de Remarkable Rocks. Een wat vreemde steenformatie, had iets van doen met vulkanische activiteit. Al met al kun je er gewoon doorheen lopen en leuke foto’s maken. De stenen zien er wel wat buitenaards uit. Vandaag is de temperatuur voor het sandboarden beter, gisteren was het te heet. We huren een board en rijden naar de little sahara. Twee vierkante kilometer zandduinen. Echt ver hoeven we niet te lopen, de eerste grote heuvel voldoet prima. We klimmen omhoog, het laatste stuk gaat moeizaam en is erg stijl. Van hier glijden we om de beurt naar beneden, het is iets moeilijker dan gedacht. Dat leverde wat mooie crash foto’s op! Nadat we allemaal een mooie run naar beneden hadden gemaakt waren we moe van het steeds de heuvel op klimmen. Tijd voor lunch. Hier in de buurt is weinig te krijgen, dus rijden we 60 km naar de ‘hoofdstad’ van het eiland, Kingscote. We zijn te laat om uit lunchen te gaan, maar de supermarkt is nog wel open. Om 5 uur is het tijd om te gaan kijken naar pelikanen. Het voeren van de beesten is grappig om een keertje te zien. De figuur die de show gaf kwam wat geërgerd over en “eiste” een vrijwillige bijdrage van 4 dollar per persoon voor het voer. We geven hem een kleiner bedrag in z’n hoge hoed en gaan op weg naar nog leukere wildlife. We gaan op een avondwandeling om de fairy penguins te zien. De kleinste penguins ter wereld. Deze gids heeft ook in Nederland gewoond en vind het daarom leuk om een praatje met ons te maken. We zien wat visjes en een hongerige zeester in het infocentrum. Daarna is het tijd om op pad te gaan. Gewapend met een rode lamp (schrikt ze niet zo af) zoekt de gids naar de kleine beessies. De foto’s spreken verder voor zich ;) We gaan terug naar de camping en vieren Sinterklaas! Ja hier hebben we dankzij onze overgevlogen vrienden een kilo herbnuts!

Maandag
Dierentuintje! Die Marcel en Rients-Germ hebben echt mazzel op dit eiland. Alle beesten die leuk zijn om te zien zitten bij elkaar! In de dierentuin is een kangaroe weiland waar de heren even therapeutisch knuffelen met deze buideldieren. Ook zien we onder andere een quokka, possum, freshy, veel gekleurde vogels, emu’s en een cassowary (allemaal terug te lezen in de vorige updates). We gaan terug met de boot en vinden met moeite een camping nabij Adelaide waar ze ons kunnen ophalen voor de wijntoer morgen!

Dinsdag
Wijntoer door de Barossa valley. We beginnen met een tussenstop bij het grootste hobbelpaard ter wereld. Het beest is van staal en kan niet eens bewegen! Marcel en Anouck kunnen zich niet inhouden en klimmen naar de top. De eerste wijnboer is Jacobs Creek (verkrijgbaar bij Albert Heijn). Dit bezoekerscentrum zou volgens het verhaal “eco friendly” zijn. Zo natuurbewust dat ze het gerecyclede hout hebben laten overkomen uit queensland per vrachtauto. (Dat is ongeveer 3000 km verderop!) We proberen 5 wijnen en zijn nog niet echt onder de indruk. Het centrum en de verhalen zijn mooi, toch hebben we het idee dat het vooral een commercieel merk is. Klein stukje rijden we naar de whispering wall. Eigenlijk is het gewoon een dam, maar door de boogvorm kun je zelfs als je zachtjes praat elkaar supergoed verstaan aan weerskanten. Net alsof je gewoon naast elkaar staat. Tweede proeverij is bij Simpatico, een jongere wijngaard en heeft voor ons weer wat nieuwe smaakjes in petto. Na de lunch is Richmond Grove de derde proeverij van de dag. Hier krijgen we ook wat meer te horen over het proces van het wijn maken, al is het wat oppervlakkig. De laatste winery is ook direct de allerleukste. Seppeltsfield heeft niet alleen wijnen, maar is ook vooral bekend om de zwaardere dranken. Port en dessertwijnen bijvoorbeeld. We krijgen een leuk verhaal te horen en proeven voor het eerst een sparkling shiraz (rode wijn met bubbeltjes). We zijn onder de indruk en na het ruiken van een 100! Jaar oude port, besluiten we een chocobonbon te kopen voor bij de muscat. Onderweg terug naar de stad komen we in een stortbui terecht die zo hevig is dat de riolering de hoeveelheid water niet meer verwerken kan. Al met al een geslaagde dag!

Woensdag
Hahndorf, een pittoresk plaatsje met een Duitse geschiedenis. De braadworsten zijn alom aanwezig. Wij lopen een klein kaaswinkeltje binnen, waar we diverse soorten kunnen proeven. De kaas is zo lekker (waarschijnlijk door de smerige cheddar die ze hier overal verkopen), dat we wat meenemen voor vanavond. Door de leuke uitstraling van het plaatsje blijven we er nog eventjes hangen. Vor de lunch rijden we naar Beerenberg, waar Anouck en Rients-Germ een doosje vol aardbeien plukken. De rest van de dag bekijken we nog een chocoladefabriek (meer een grote winkel). De hoeveelheid snoep die we hier zagen liggen! Een echte hel voor ons tandartsen in opleiding! Vanavond staan we ergens bij een park waar we urenlang hints spelen op deze mooie warme avond. En natuurlijk eten we de heerlijke kaasjes met een bijbehorende fles wijn ;)

Donderdag
Grotten bezocht in Narracoorte National Park, door de hevige storm van een paar dagen terug is een deel van het dak ingestort. Gelukkig niet van de grot, maar van één van de bezoekersgebouwen. De grotten zijn niet volledig toegankelijk, maar toch het merendeel wel. We duiken ondergronds en doen wat imitaties van onze vorige gids op kangaroo island. Eenmaal terug boven is het tijd voor de batcave. De grot zelf kunnen we niet in, maar.. We nemen plaats in een omgebouwde schuur, waar wetenschappers enkele grote tv schermen hebben staan. Op de schermen tovert de gids beelden van de infrarood webcams die in de batcave staan. Het is precies het seizoen waarin de vleermuizen jonkies krijgen (mazzel!). We zien deze dan ook via de live webcams. In de volgende grot krijgen we een rondleiding en zien we heel veel botten van dieren die door een gat in de grond de grot in zijn gevallen. Sommige botten gaan ver terug in de tijd en zijn van dieren die nu niet meer voorkomen op aarde. De uitleg over hoe ze het opgraven was wel erg leuk. De gids vertelde dat ze voor het schoonmaken van de gevonden botten gebruik maken van kwastjes en… tandheelkundige instrumenten (kleine haakjes en krabbertjes en zo). ’s Avonds keren we terug naar de ingang va de bat cave. We kunnen dan weliswaar de grot niet in, maar de vleermuizen kunnen er wel uit. En dat doen ze dan ook met honderden tegelijk. Er zijn niet alleen maar vleermuizen die de grot uit komen. Ook de possums (lieve grijze buideldieren met hele grote ogen) komen naar buiten op zoek naar wat lekkers. We eindigen de avond met een bbq en de sparkling shiraz!

Vrijdag
Het is weer vrijdag! Penola staat op het programma. Dit plaatsje is bekend om Mary MacKillop, de eerste heilig verklaarde persoon in Australië. Dit is zelf zeer recent, want het was steeds op tv. We bezoeken een hersteld schoolgebouw waar ze les gegeven heeft. Haar belangrijkste levensdoel was onderwijs voor rijk en arm. Hiervoor ontwikkelde ze haar eigen lesmethode. Uiteindelijk zijn er een heleboel scholen en liefdadigheidsinstellingen die haar naam dragen.
In de middag besluiten we zelf langs wat wijngaarden te rijden. We proeven hier en daar wat lekkers en kopen nog een fles of twee. Het lijkt wel alsof we alleen maar aan het drinken zijn. Dat is beslist niet zo! Op de route die we reizen zitten de beste drie wijnregio’s van het land. Dat kunnen we gewoon niet zomaar voorbij laten gaan. We stoken ’s avonds een mooi kampvuurtje waar we nog lang bij blijven zitten.

Zaterdag
We rijden een eindje naar de Grampians, een nationaal park. Omdat het weer wat wisselvallig is, proberen we vandaag tussen de buien door wat te lopen. We rijden van het ene viewpoint naar het andere. Ook gaan we langs een cultuurcentrum en hebben we onderweg bijna de eerste aanrijding met een kangoeroe. We wandelen richting de mckenzie falls, een setje mooie watervallen. De wandeling langs één van de twee watervallen is deels afgesloten omdat het pad wat overstroomd is. Door de regenval van de laatste tijd zijn de watervallen in volle glorie te bewonderen. Ook deze avond sprokkelen we hout voor een kampvuur. We presteren het om het aller lelijkste kampvuur te maken dat we ooit hebben gezien. Er moet bij gezegd worden dat het hout nat was. Toch zal elke willekeurige scoutingvereniging ons nooit meer toelaten. (zie foto).

http://picasaweb.google.com/Juppiter/KangarooIsland?feat=directlink