Charter Towers + Whitsundays!

Dat is een snelle update hè?! Na een week al! Komt omdat we vandaag een campingplatz met stroom hebben. Zodat de laptop even kan worden opgeladen, evenals de overige accu’s (telefoon, camera). Ga er eens lekker voor zitten, want dit wordt een verhaal over spoken, goudkoorts, zeilen en witte (letterlijk) stranden.

Zaterdag + Zondag 30 okt-1nov
Lief dagboek, we gaan vandaag naar Charters Towers. Ooit was dit na Brisbane de grootste stad van Queensland. De stad ligt 140 km naar het westen (de outback in) vanuit Townsville. Het verhaal gaat dat een aboriginal jongen genaamd Jupiter hier op de vijfentwintigste december van het jaar 1871 goud ontdekte. Sinds dit moment zou de stad nooit meer hetzelfde zijn. Wij lopen het informatiecentrum uit, met twee kaartjes voor de Venus Gold Battery, een self drive audio cd en een aantal folders. Eerst maar naar de Gold Battery, de grootste overgebleven “fabriek” waar de opgegraven stenen werden vermalen en het goud werd gewonnen. De rondleiding is alleen in de ochtend, omdat het dak is gemaakt van staalplaten. In de middag wordt het dan te warm. Er is nog 1 andere bezoeker, waarmee we dus bijna een privérondleiding krijgen. De battery is opgericht door mr. Plant in 1872 en werkt nog tot 1973, een eeuw dus. We krijgen het proces uitgelegd van het vermalen van de stenen, het toevoegen van vloeibaar kwik, tot het uiteindelijke product, een klomp goud. Milieuregels kende men in die tijd niet, dus werd het afvalwater (en daarmee de kwik) gedumpt in het achtergelegen beekje, met alle gevolgen van dien. Een aantal jaar later werd nog een andere chemische methode uitgevonden om het goud te winnen, ditmaal met cyanide. Het ene gif voor het andere. Ook dit werd gedumpt, waardoor een groot deel van het land (zeker hier rond de battery) zeer vervuild is. Het vrouwtje van de rondleiding geeft ook aan te gaan stoppen, ze vindt drie jaar op deze grond lopen wel voldoende. Wij vonden het al vreemd ruiken, en hebben nu een idee waar dit mee te maken heeft. Mede dankzij al dit gif, stierven de mensen in die tijd erg jong in Charters Towers. Ook vielen er vaak kinderen in de mijnschachten en gebeurden er van allerlei gruwelijke dingen. Er dwalen hier dan ook erg veel geesten rond. Op serieuze toon zegt ze tegen ons: “yea, there are ghosts here. Most of them are nice.” Vanwege deze goldrush hebben veel mensen hun leven verbonden aan dit edelmetaal en aan deze stad. Ze dwalen daarom nog rond hier…
We rijden terug naar de stad en starten de self drive tour. Het is intussen bloedheet buiten, gelukkig dat we airco hebben :D. We rijden langs wat mooie oude gevels en gebouwen, allemaal met een klein verhaaltje erbij op de cd. Anouck leest de kaart, aangevuld met wat kleine bruine verkeersbordjes, gaat prima dus! Links, rechts, rechtdoor en soms: je had daar rechts gemoeten.. Geen probleem, dan doen we gewoon een U-turn en zijn we zo weer op het goede spoor.
Volgende stop is een graveyard, waar veel bekende goudzoekers begraven liggen. Regelmatig liggen er ook kinderen begraven, 2 jaar, 5 jaar, of 2 uur oud. Jupiter’s graf en die van mr. Plant staan ook aangegeven. Helaas zien we geen spoken.
In de avond is het tijd voor vermaak. We gaan naar één van de laatste drive in bioscopen! Voor een 5 euro kunnen we naar binnen met de love shag, en krijgen we twee films te zien! Sommige ouders hebben het goed voor elkaar, gewoon de pick up auto achterstevoren naar het scherm en dan matrassen achterin met de kindertjes erop. (Wat ook aangeeft welke films er helaas draaiden vanavond). We zien ‘legend of the guardians’ waarin een aantal groepen uilen het tegen elkaar opnemen in een heroïsche strijd. De tweede film gaat over een slechte kat die de wereld gaat vernietigen. Alle honden en andere katten moeten samenwerken om het verhaal tot een goed einde te brengen! Het is wel een mooie heldere avond. We gaan richting de camping en vinden het een geslaagde dag. Charters Towers ligt net niet op de route aan de oostkust, maar is een daguitstap die je eigenlijk niet mag missen. Het is eens iets anders dan de vele stranden die we hebben gezien (en nog gaan zien), zeker de moeite waard! De dag erop relaxen we en blijven we nog een dagje in de stad hangen. Het is een mooie camping waar we staan. Deze avond rijden we berg op, waar een gratis film te zien is van 45 minuutjes over de spoken die hier zijn. De weg omhoog is niet lang, maar wel stijl en vooral heel donker. Ik doe het rustig aan en maar goed ook, want eerst vliegt er een uiltje vlak voor de wagen langs, en twee bochten verder heb ik bijna een rock wallaby (speciaal soort mini kangoeroe) tegen de auto. De film doet het niet en op de camping spotten we groene boomkikkers, zie foto’s!

Maandag 2 november

Rijdag, we slapen een beetje uit (tot 8:00) en vertrekken terug naar Townsville. We zijn van plan om daar de dag door te brengen en dan ’s avonds te gaan internetten. Eenmaal aangekomen bij het informatiepunt hopen we stiekem dat ze iets weten over de whitsunday islands, waar we toch heen willen. We zoeken naar een goede boot voor de driedaagse ontdekkingstocht. Het blijkt makkelijker dan gedacht. Met een paar goeie overzichtsfolders folders en wat krabbeltjes erbij van enkele standby rates (soort lastminutes), hebben we de keus gemaakt. Het wordt de Derwent Hunter, een klassieke tweemaster. Het is een kleinere boot waar 16 passagiers en 3 crew op zitten. We hebben een fikse korting (E100,- p.p.), met als enige nadeel dat we twee enkele bedden huren. (De laatste plekken, waar heb ik dat dat eerder gelezen ;) Ach dat hebben we er wel voor over. De boot vertrekt dan ook: morgen! Vanuit Arlie Beach, das nog 3 uur rijden… Dan maar geen internet vanavond, hop naar de Whitsundays!

Dinsdag – Donderdag

We gaan de boot op! We hebben bij het kantoortje allebei een groen tasje gekregen waar we alles in moeten stoppen wat we mee willen nemen. Rugtassen zijn niet toegestaan. Eenmaal in de haven parkeren we de auto en lopen we naar het café waar we moeten verzamelen. Het blijkt toch mogelijk te zijn om een tweepersoonsbed te krijgen, jippie! We stappen de boot in zonder schoenen, want ook die zijn niet toegestaan. Het is een mooie boot van 22 meter. De crew bestaat uit Josh, de kapitein, Jason, de deckhand, en Emma die voor het eten gaat zorgen. We varen de haven uit op weg naar blue pearl bay. We zijn een zeilschip dus hijsen we die ook als het kan! Al golvend leggen we aan bij de baai. Tijd voor een snorkel. We zien weer wat stukken koraal en enkele mooie visjes. Als we boven komen staat de koffie al klaar. We zitten voornamelijk met z’n allen boven op het dek te kletsen. De groep bestaat uit ons, 3 zwitsers, 2 engelsen, 3 austaliërs, 2 Italianen op huwelijksreis en 4 duitsers, waarvan 2 op leeftijd. We krijgen een praatje over de geschiedenis van dit schip. De Darwent Hunter is gebouwd in Tasmanië 1945-46. Ze heeft eerst een paar jaar als garnalenboot rondgevaren. De overheid heeft haar opgekocht en gedoopt tot het eerste Oceanographic research vessel. Ze voer rond Antarctica en bracht zeestromen ten oosten van Australië in kaart. Vervolgens is ze gebruikt als filmset voor een zwart-wit serie “The Rovers”. Daarna enkele jaren verwaarloosd en gerenoveerd. Tussendoor heeft dit schip ook nog 7 jaar mensen en wapens gesmokkeld van en naar papua nieuw guinea en ommestreken. Uiteindelijk zijn er slaapcabines in gemaakt en voer ze in Sydney rond. De eigenaar vond dit echter niet meer leuk en heeft het schip laten verplaatsen naar de Whitsunday Islands. We kiezen ervoor om vanavond op het dek te slapen, het is lekker warm en dan kunnen we de sterren zien.
De volgende dag varen we richting white haven beach. Zoiets als dit hebben we nog nooit gezien. Stel je het volgende voor: je loopt op een strand dat helemaal wit is. Het zand is geen zand, maar heel fijn poeder, bijna zo fijn als meel. Voeg hier een blauwe lucht, mooie bomen, rotsen en helder water aan toe. Zo ongeveer is white haven beach. Het ‘zand’ is heel fijn silica poeder 99,8% of zoiets. Iedereen gaat aan de waterrand zitten om zichzelf ermee te scrubben, zelfs onze ADHD deckhand Jason. We lopen een stukje naar Sting ray bay, de naam zegt het al. We zoeken even wat van deze platvissen op en maken een foto. Daarna doen we een bushwalk met wat uitleg over verschillende bomen etc. Eenmaal terug op de boot begint het te regenen. In de regen kan het ook gezellig zijn. Alleen was het zonder schoenen wel beetje koud aan boord. Na de lunch gaan we voor een tweede keer snorkelen, gelukkig is het koraal elke keer weer een beetje anders :). ’s Avonds spant Jason een extra zeil voorop het schip, zodat we iets beschutter en droger zitten. Deze avond slapen we niet op het dek, het waait veels te hard. We maken ook gebruik van de aanwezige gele regenjassen, die door de Duitsers ‘Friezen nerts’ genoemd worden.
De derde en laatste dag alweer. We zijn net als gisteren de eerste die wakker zijn en kunnen dan ook lekker als eerste douchen (naja, afspoelen max. 1,5 min.). Op naar black island. Een mini eilandje waar maar vier schepen mogen komen. Zodra we in het water zijn om te snorkelen valt het een beetje tegen. Het tij is wat hoog, net als de golven. We zien maar weinig onder water. Tot 15 minuutjes voor we weer terug moeten is er niet veel aan. Maar opeens! Schrik ik me dood, want ik zie een schilpad grazen, vlak onder me! Bijna in paniek zwem ik naar Anouck om haar op te halen. De schildpad is heel relaxed en lijkt niet bang te zijn. De komende 15 minuten bestaan uit: het opmaken van de laatste drie foto’s op het rolletje van de onderwatercamera, het kijken naar, duiken naar en aaien van deze green sea turtle. Na tien minuten komt het beest vlak naar ons naar boven zwemmen om lucht te happen. Wij zwemmen er letterlijk naast en genieten volop. Onze trip kan niet meer stuk. Wat een geweldig beessie!
Op de terugweg naar Arlie Beach (de haven op’t vaste land), helpen we weer met het hijsen van de zeilen. We meren aan om 15:00. NA afscheid te hebben genomen van de groep doen we onze schoenen weer aan en lopen we naar de auto. We rijden een stukje terug (80km), naar Bowen.
Vlak onder Bowen is een mooi infogebouw, met een grote mango ernaast (zie foto). Bowen is de plaats waar de film ‘Australia’ uit 2008, voor een groot deel is opgenomen. We besluiten dan ook om deze te huren en lekker op de laptop te kijken voor we morgen de stad gaan verkennen.

Vrijdag
Rondje Bowen. We rijden een rondje door de stad. Allereerst is er ook hier een mooie heuvel met 360 graden uitzicht over de stad en de haven. Verder zijn er enkele mooie strandjes, waar we even snel langs rijden. Het centrum is niet groot, maar sommige gebouwen zijn wel aardig. Bij de andere info aan het strand, staan wat borden over de film Australia. Deze film met Nicole Kidman en Hugh Jackman in de hoofdrol speelt zich af in Darwin. Ze hebben echter in Bowen een grote set (grootste outdoor set ooit) gemaakt. Er is nu niet veel meer van over, maar de foto’s op de borden en de beelden van de film van gister helpen ons om een goede voorstelling te maken. We rijden naar een volgende uitkijk bovenop een watertoren. Vanaf hier zien we het westen van de stad, met wat fruitplantages. We hebben wel weer genoeg gezien van deze stad en vervolgen onze weg naar Mackay. In het kort: we rijden 3 uur en komen om 16:53 aan bij het info centrum waar we in 7 minuten heel veel info krijgen. We zoeken een leuke camping waar nog twee andere wicked campervans staan (toevallig). Op eentje staat: “Truth is in the eye of the beerholder” ;) Morgen Mackay maar verkennen!

Zaterdag
Vandaag werden we om 6:30 wakker gemaakt. Stond er een man die vroeg of we iets aan de kant wilden gaan, op de plek waar wij stonden moest hij een huis neerzetten…!!!!?? Vijf minuten later staat er een huis (zie foto). Beetje vreemd. We wilden eerst nog een nacht bijboeken, maar besluiten toch naar een andere camping te rijden. Alvast een plekje voor vanavond en hopsa de stad in. Even langs het internetcafé, door de winkelstraat, langs het water en dan een uurtje zwemmen in de lagune. Net als in Cairns hebben ze hier een lagune omdat de zee niet veilig is met al die kwallen enzo. We bakken onze lichamen 30 minuutjes aan elke kant en gaan er weer vandoor. Deze camping stond in de folder voor $20,- voor een plek zonder stroom. Komen we daar zegt ze: nee, het is nu $ 25,- . En, wat kost dan een plek MET stroom? Ook $25,-. Doe dan maar die MET stroom voor hetzelfde bedrag…. Sommige mensen zijn gewoon raar. De komende twee dagen gaan we wat nationale parken in de buurt bezoeken om daarna naar het zuiden te rijden richting rockhampton, cya soon!

http://picasaweb.google.com/Juppiter/ChartersTowersWhitsundays?feat=directlink